پاگرد

پاگرد رمانی ست که روایتگر یکی از مهم ترین حوادث سیاسی عصر ما، حادثه کوی دانشگاه سال ۷۸، است. مرد جوانی برای فرار از خشونت های خیابان به داخل کوچه بن بستی می رود و وارد یکی از خانه های آن می شود. آنجا، همراه دختر صاحب خانه، در پاگرد منتظر می ماند تا پس از آرام شدن اوضاع، از خانه خارج شود. طولی نمی کشد که افراد دیگری هم به پاگرد خانه اضافه می شوند و روابطی بین آن ها شکل می گیرد.

محمدحسن شهسواری راوی یک حادثه مهم سیاسی ست؛ اما سیاست را بطور مستقیم وارد قصه نمی کند بلکه آن را در بستر روابط انسانی به تصویر می کشد. در هر فصل از کتاب راوی و زمان، دگرگون می شود و پس از گذشت چند فصل، خواننده متوجه ارتباط راوی ها و زمان های حال و گذشته با یکدیگر می شود.

«محمدحسن شهسواری» رمان نویس و روزنامه نگار معاصر است. از دیگر آثار او می توان به «شب ممکن»، «مرداد دیوانه»، «ایرانشهر» و … اشاره کرد. او یکی از پیشگامان و فعالان ژانر جنایی در ایران است که مرداد دیوانه را هم در همین ژانر، به نگارش درآورده است. «پاگرد» نوشته محمدحسن شهسواری، توسط نشر افق چاپ شده است.

در بخش هایی از این کتاب می خوانیم:

«نمی خواست باور کند اما سر چهار راه بعدی یک ماشین ایستاده بود، چند نفر هم کنارش. هنوز متوجه او نشده بودند. دوباره سرش را برگرداند. دنبالش بود. لحظه ای خواست بایستد. فکر کرد این بازی او نیست. چرا باید برایش تلاش می کرد. اگر هم به او می رسیدند، نهایت یکی دو مشت و لگد می خورد و چند ضربه زنجیر. و اگر بدشانس تر بود، دو سه شب بازداشت. فکر کرد دویدن حقش است. آن ها جلوی این یکی را نمی توانستند بگیرند. به میل خودش وارد بازی نشده بود اما به میل خودش که می توانست از آن خارج شود یا حداقل سعی کند. این بود که تندتر دوید.»