رستاخیز 

کتاب «رستاخیز» جزء آخرین و بالغ ترین آثار لئون تالستوی است. او زمانی این رمان را نوشت که دیگر کاملاً مشهور و محبوب شده بود. شخصیت های اصلی این کتاب "پرنس نخلیودوف" و "ماسلاوا" هستند. زمانی که نخلیدوف عازم جنگ بود، در راه جبهه به خانه خاله هایش می رود و در آنجا، عاشق ندیمه آن ها یعنی ماسلاوا می شود. شبی نخلیودوف، با یورش هوا و هوس، با ماسلاوا همبستر می شود.

حالا سال ها از آن روز گذشته و او به طور اتفاقی ماسلاوا را می بیند و درمی یابد که در دام فحشا افتاده. همین امر سبب می شود خود را مقصر آنچه برای او رقم خورده بداند و درصدد جبران گذشته برآید. نخلیودوف همچنین قصد دارد تمام زمین هایی را که به او ارث رسیده اند به فقرا ببخشد، چرا که طی انقلابی فکری انسان ها و حق آن ها را با هم برابر می داند.کتاب رستاخیز اثری سیاسی-اجتماعی است که تالستوی در آن برخلاف آثار پیشین خود، این بار به سراغ تهی دستان جامعه رفته و تبعیض های موجود در آن را نقد کرده.

از دیگر آثار تالستوی می توان به «جنگ و صلح»، «آنا کارنینا» و «مرگ. ایوان ایلیچ» اشاره کرد. «رستاخیز» نوشته نویسنده بزرگ روس، لئون تالستوی، توسط نشر نیلوفر چاپ و توسط سروش حبیبی از روسی به فارسی ترجمه شده است.

در بخش‌هایی از کتاب می‌خوانیم:

«من یقین دارم اکثر محکومان بی گناهند. آن ها تحت تاثیر محیطی که در آن بزرگ شده اند تبهکاریشان را گناه نمی شمارند. به او گفته می شود دزدی بد است اما می بیند می داند صاحب کارخانه میدزدد و اجرت او را نمی پردازد. دزد می داند دولت کیسه او را خالی تر می کند. او روزی خود را با خون جگر از دل زمین بیرون می کشد که حق همه مردم است.»